... (Q-1082), XVII ს.
1796. რა: მიიახლა: სიკვდილად: დაუწყო: ჴდამა: სულითა: ჴელთა: იხრიდა: კრთებოსა: სიტყუითა: დამასულითა: თქუავეღარ: მიხსნა: ძმამან: და: ვერცაღა: დამა: სულითა: მუნ: შემიწყნაროს: რომელმან: მიწა: ადამა: სულითა:
1797. რაზომც: გამეფდა: ცად: ვინ: თქუა: კაცი: შთამოსრულ: ან: ასულ: ცუდია: აქა: დიდობა: ვარდი: აწ: მეც: ვჩან: დანასულ: უხვაიშნოა: ესე: დღე: ძე: რაღას: მარგებს: ან: ასულ: მიწა: მიიქცეს: მიწადვე: ჴორცი: მოკუდების: განა: სულ:
1798. სიჭაბუკისა: ყუავილი: დაჭნა: ჩანს: ავად: ვარდია: პირველ: სიმაღლითმტერთ: ზედავსჩნდი: ორბებრ: მონა: ვარდია: აწ: წაველ: მსგავსი: გმირსა: და: ფერად: მინავარდია: თანა: წამამყევ: თინათინ: ჩემს: უკან: ნუ: დავარდია:
1799. იგიმცა: კაცი: კრულია: ვინცა: მიენდოს: სოფელსა: მოლიზღარსა: და: მუხთალსა: სიცილით: ჰკოცნით: სოფელსა: პირველ: სიცოცხლის: მქადესა: ბოლოდ: უარის: მყოფელსა: მუნ: დამკარგავსა: კაცთასა: აქაც: ხანდაუყოფელსა:
1800. შეიწყნარენით: ნაარსნო: მცნებას: გასწავებ: არ: ავსა: ნუ: მოჰყოლიხართ: სოფელსა: ნიავსა: ქარსა: არავსა: მუნ: იუნჯებით: სად: ღ~თი: დასდგამს: სიმართლის: კარავსა: სადა: ვერ: უკბენს: მღილი: და: ძალუც: პარვა: მპარავსა:
1801. მიჯნურობისა: საჴმილმან: დამწვა: მძლავრ: ანაგზემან: და: მზე: მოვჰკუდე: თავის: გამოღმა: შენ: დამიტირე: მზემან: და: სხვამ: ჩემოდნიბა: ვერა: ქნას: ყოველმან: მონაზემან: და: ცავ: შთამოიქეც: მნათითურთ: აწ: რადღა: ჰყოვნი: ზე: მანდა:
1802. მტიროდით: თქუენთვის: დამწუარსა: მიჯნურნო: ჩემთუის: ურვილნო: გამზრდელნო: თქვენცა: გაზრდილნო: ტურფად: ისპანო: ჭურვილნო: ხასნო: აზიზად: ნანახნო: თავნო: ნაზობით: ბურვილნო: სულთქმით: მამთქუემდით: ბაგენო: და: უბანებით: სურვილნო:
1803. თინათინ: პირველ: სურვილი: პირის: შენისა: ამარე: აწ: ლომმან: თავი: გამარა: და: მზეო: შენ: მასამარე: აქა: ნარბენთა: სწორად: ვლოთ: უიცი: იგიც: სამ: არე: ერთად: წავიდეთ: აჰა: მზა: ჩვენთუის: თაბუთი: სამარე:
1804. უჩემოდ: დაჭკნი: ვარდნო: და: იავ: ფერთა: მკრთითა: იყავ: ვით: დაგთმევ: ლალო: და: ბროლო: ძოწოდა: სათო: რა: მიყავ: კვლავ: იაგუნდინაღველი: გატყდიდა: შუაგაიყავ: მარგალიტო: დამორჭმულო: ნუ: მტირდა: ბაგე: დამიყავ:
1805. ჩემი: გარდაჴდა: სურვილორას: გვარგებს: რაზომ: ვინანო: გარმოადენით: სისხლისა: რუი: გარ: წურთუნისვარდნო: და: მინანო: ჩემთანა: ცისამნათობნი: რანო: და: ანუ: ვინანო: მზე: მზეთა: მოვჰკუდე: მტიროდეს: გულნო: კლდენო: და: მინანო:
1806. აწ: ეს: ვითხოვ:ღთისგან: სააჯო:დიდად: ძნელია: სად: არის: ჩემი: სავანე: მუნ: გამინათლოს: ბნელიო: მისის: ელვითა: მაკრთობდეს: არ: მცხინვარე: ჰყოს: ბნელია: ანგელოზთანა: ვჰფრინვიდე: ვადიდო: ჩემი: მჴსნელიო:
1807. სული: რომელი: აწ: ჩემგან: ჩანს: უტყუოდ: დანასულები: მუნ: დაამკვიდროს: სადაცა: ჰყვანან: მართალთა: სულები: შორს: ქნას: ნაწილსა: რომელთა: არს: დამზრალ: დანასულები: რომელსა: თიკნად: უწოდენ: არისმარცხნით: წანასულები:
1808. ამ: სააჯოსა: ღ~თისაგან: კულა: ვეღარ: ვითხოვ: ვეროსა: გლახ: სულსა: დახსნას: ბნელიდა: ნათლისა: გზასა: აროსა: მართალთა: თანა: შერაცხოსზდიდეს: მართ: ვითა: საროსა: ედემს: ბუნაგი: აუგოს: სამოთხეს: დააყენოსა:
1809. აწ: გაიხუენეთ: სატირლად: ტურფა: რაცგქონანნახლებნი: ოთაღნი: მგზავსი: ედემთა: კარავნი: ნაჭირ: ნახლებნი: თავთა: იცემდით: მჴარდაჴდი: მონები: ჩემი: ნახლებნი: ჩვენდაგუმარხენით: შთაიცვით: წახვედითარ: შინ: ნახლებნი:
1810. ესე: წესია: სოფლისასაბჭოდ: მცალს: არა: წამისად: ამად: არ: გეტყვი: მიენდუნეთ: არცა: ერთისა: წამისად: უწყალოდ: ცვალის: აიერი: ტურფისა: თუალ: წამწამისად: ბოლოდ: უმუხთლოდ: ვერ: მორჩითუ: თავიც: წააწამისად:
კიდევ ანდერძი ავთანდილისა რომე თქუა ჟამსა სიკვდილისასა:
ტფილელის იოსების გამოთქმული:
1811. ავთანდილ: გკადრო: მისმინეთ: სიტყვანი: შესაწუხანი: ვინ: შავარდნისებრ: ვფრთოსნობდი: აწ: მამხუდა: თუალთა: ჭუხანი: დაჭნა: შვენების: ყუავილნი: აღარ: მაქუს: ფახი: ფუხანი: წაჴდა: სიყმისა: აერი: გაცუდდეს: ეკალმუხანი:
1812. ჩემსა: ნახვასა: ნატრობდეს: სრულად: არაბთა: არები: ვით: გამომიჩნდა: მეფესთან: მე: ჩემი: მშვილდისარები: ტარიელ: ვნახეთ: დავეკრთა: ძებნის: არ: ვიყავ: მზარები: ვიპოვე: სადა: დევთათვის: წაერთო: ქუაბთა: კარები:
1813. წაველ: ვისთვისცა: ხელ: იყო: ვძებნე: გლახ: მარტო: თა: ვითა: გზაზე: მეკობრე: ამიჩნდა: ხომალდ: კატარღა: ნავითა: იგიც: დავჰჴოცე: ჩაჩნაგირს: რა: უყავ: ჩემის: მკლავითა: ტარიელს: ქაჯეთს: მოუძეხ: არ: ვიყავ: მათზე: ზავითა:
