... (Q-261), XVII ს.
933. მან: უთხრა: სახე: რა: გითხრა: მის: უსახოსა: სახისა: ესეა: ჩემი: სიცოცხლე: ჩემი: მომცემი: ახისა: მჯობი: ყოვლისა: სოფლისა: წყლისა: მიწისა: და: ხისა: არ: სასმენლისა: მოსმენა: არს: უმჟავესი: წმახისა:
934. ავთანდილ: უთხრა: ვლამოდი: მართ: მაგისისა: თქმევასა: აწ: რადგან: გითქუამს: პასუხსა: გკადრებ: და: ნუ: მეჭუ: თნევასა: სჯობს: ასმათისა: არ: ლევა: მაგა: სამხრისა: ლევასა: ამად: არ: გიქებ: საქებსა: უარესისა: რჩევასა:
935. სამხრე: გაბია: ოქროსა: ოქრო: მჭედლისა: დნობილი: უასაკო: და: უსულო: არ: სიტყუიერი: ცნობილი: აღარად: გინდა: ასმათი: ნახე: მათალი: ბრჭობილი: პირველ: გლახ: მისი: ნაჭურეტი: თვით: მერმე: თქუენი: დობილი:
936. თქუენს: შუა: მქნელი: საქმისა: შენგან: ნაჴმობი: დობისა: თქუენი: შემყრელი: მსახური: შენგან: ღირსქმნილი: ჴმობისა: მისი: გამზრდელი: გაზრდილი: მისთვის: მიჴდილი: ცნობისა: გლახ: დაგიგდია: არ: ნახავ: შაბაშ: მართლისა: ბრჭობისა:
937. მან: უბრძანა: რაცა: გითქუამს: უმართლე: ხარ: მეტისმეტად: საბრალოა: ასმათ: მისად: მგონებლად: და: ჩემად: ჭურეტად: მე: სიცოცხლე: არ: მეგონა: შენ: მომესწარ: ცეცხლთა: შრეტად: რადგან: დავრჩი: გვალე: ვნახოთ: თუცავე: ვარ: ჯერცა: რეტად:
938. დამორჩილდა: გაემართნეს: ავთანდილ: და: ამირბარი: ვერ: მიგია: ქება: მათი: ვერა: ქება: საქებარი: კბილნი: ვითა: მარგალიტნი: ბაგე: ვარდი: ნაპობარი: გველსა: ჴვრელით: ამოიყუანს: ენა: ტკბილად: მოუბარი:
939. ამას: ეტყუის: შენთუის: დავსდებ: გონებასა: სულსა: გულსა: მაგრა: შენცა: ნუ: აგრე: ხარ: ნუ: იწყლულებ: ახლად: წყლულსა: არას: გარგებს: სწავლულება: თუ: არა: იქ: ბრძენთა: თქმულსა: არ: იჴმარებ: რას: ჴელსა: ჰჴდი: საუნჯესა: დაფარულსა:
940. არას: გარგებს: შეჭირვება: რომ: სჭმუნვიდე: რა: გერგების: არ: თუ: იცი: უგანგებოდ: არათ: კაცი: არ: მოკუდების: მზისა: შუქთა: მომლოდინე: ვარდი: სამ: დღე: არ: დაჭნების: ბედი: ცდაა: გამარჯუება: ღ~თსა: უნდეს: მოცაგჴუდების:
941. მოახსენა: ეგე: სწავლა: ჩემთვის: ყოვლად: სოფლად: ღირდეს: გონიერთა: მწრთელი: უყვარს: უგუნურსა: გულსა: გმირდეს: მაგრა: რა: ვჰქნა: როგორ: გავსძლო: მეტისმეტი: რა: მიმჭირდეს: შენცა: გჭირან: ჭირნი: ჩემნი: არ: მამართლო: არ: მიკუირდეს:
942. ცვილსა: ცეცხლის: სამჴურვალე: უგავს: ამად: აენთების: მაგრა: წყალსა: არსით: ახლავს: თუ: ჩავარდეს: დაცაშრტების: რაცავისრა: საქმე: თვით: სჭირს: სხვათათვისცა: ევარგების: თავიდაღმან: რად: არ: იცი: ჩემი: გული: რაგვარ: დნების:
მბობა ტარიელისაგან თვის ამბისა და ლომ ვეფხვის დახოცვისა:
943. რა: წამეკიდა: ყუელაი: წურილად: გიამბო: ენითა: მერმეღა: გაპრჭევ: მართალი: მაგა: გულითა: ბრძენითა: შენ: მოგელოდი: მიმჭირდა: მოლოდინითა: შენითა: ქუაბს: ვეღარ: გავძელ: მინდორთა: მოვლა: მამინდა: ცხენითა:
944. ამა: ქედსა: გარდავადეგ: იგი: შამბნი: მამეარნეს: ერთი: ლომი: ერთი: ვეფჴი: შეკრბეს: ერთად: შეიყარნეს: ჰგვანდეს: რათმე: მოყვარულთა: მათი: ნახვა: გამეხარნეს: მათ: რა: უყუეს: ერთმანერთსა: გამიკვირდეს: შემეზარნეს:
945. ქედსა: გარდავდეგ: ლომ: ვეფჴი: მოვიდეს: ერთგან: რებულნი სახედ: ვამგზავსე: მიჯნურთა: ცეცხლნი: დამევსნეს: დებულნი შეიყარნეს: და: შეიბნეს: იბრძოდეს: გამწარებულნი: ლომი: სდევს: ვეფჴვი: მიურბის: არ: იყუნეს: ჩემგან: ქებულნი:
946. პირველ: ამოდ: ილაღობეს: მერმე: მედგრად: წაიკიდნეს: თვითო: ტოტი: ერთმანეთსა: ჰკრეს: სიკვდილსა: არ: დარიდნეს: გამორიდნა: ვეფხმან: გული: დედათამცა: განა: იდნეს: ლომი: მედგრად: გაეკიდა: იგი: ვერვინ: დაამშვიდნეს:
947. ლომსა: დაუგმე: ნაქმარი: ვარქუი: არა: ხარ: ცნობასა: შენ: საყუარელსა: რად: აწყენ: ფუ: მაგა: მამაცობასა: ჴმალგამოწვდილი: გაუჴე: მივეც: ლახვართა: სობასა თავსა: გარდავჰკარ: მოცავჰკალ: დაჴსენ: სოფლისა: თმობასა:
948. ჴმალი: გავჰტყორცე: გარდვიჭერ: ვეფჴვი: შევიპყარ: ჴელითა: მის: გამო: კოცნა: მამინდა: ვინ: მწუავს: ცეცხლითა: ცხელითა: მიღრინვიდა: და: მაწყენდა: ბრჭკალითა: სისხლთა: მღვრელითა: ვეღარ: გაუძელ: იგიცა: მოვკალ: გულითა: ხელითა:
949. რაზომსაცა: ვამშვიდებდი: ვეფხი: ვერა: დავამშვიდე: გავგულისდი: მოვიქნივე: ვჰკარ: მიწასა: დავაწყვიდე: მამეგონა: ოდეს: ჩემსა: საყუარელსა: წავეკიდე: სული: სრულად: არ: ამომხდეს: რას: გიკუირს: რომ: ცრემლსა: ვღვრიდე:
950. აჰა: ძმაო: მითხრობია: ჭირი: ჩემი: რაცა: მჭირდა: სულთა: დგმაცა: არა: მმართებს: ასრე: გასლვა: რად: გიკვირდა: სიცოცხლესა: გავეყარე: სიკუდილიცა: დამიძუირდა: ესე: სიტყუა: დაასრულა: ყმამან: სულთქნა: აცატირდა:
