1587. ამირან დარეჯანის ძე მოსეს უქია ხონელსა, აბდულ-მესია– შავთელსა, ლექსი მას უქეს რომელსა, დილარგეთ –სარგის თმოგველსა, მას ენა-დაუშრომელსა, ტარიელ– მისსა რუსთველსა, მისთვის ცრემლ-შეუშრომელსა.
პირველი ვერსია
მეორე ვერსია
მესამე ვერსია
მეოთხე ვერსია
